Χριστουγεννιάτικη Γιορτή Νηπιαγωγείου.

Το Σάββατο, 17Δεκεμβρίου στις 11το πρωί πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η γιορτή του ιδιωτικού νηπιαγωγείου με το οποίο συνεργάζομαι στο θέατρο του Δήμου. Νεράιδες, χιονονιφάδες, ξωτικά και τάρανδοι, όλοι είχαν μια θέση στη γιορτή μας. Υπήρχε πολύς χορός και ωραία σκηνικά. Τα παιδιά μάς δίνουν πάντα ελπίδα και καλή διάθεση. Παραθέτω μερικές φωτογραφίες για να χαρείτε και εσείς.

Βράβευση από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών.

Την Πέμπτη, 15Δεκεμβρίου, στις εξίμιση το απόγευμα απονεμήθηκαν τα βραβεία της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών για το 2011Με χαρά παρέλαβα τον Γ΄Έπαινο Διηγήματος, που μου απονεμήθηκε από την κα Αγγελική Ζολώτα, φιλόλογο, μέλος της κριτικής επιτροπής। Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα "Μιχαήλα Αβέρωφ" της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, η οποία ήταν γεμάτη σύγχρονους υπηρέτες της ελληνικής λογοτεχνίας από όλη την Ελλάδα, αλλά και γεμάτη πίνακες ζωγραφικής και αγάλματα με μορφές της νεοελληνικής ποίησης και πεζογραφίας που δεν είναι πια κοντά μας..

Το διήγημά μου που βραβεύτηκε είχε τίτλο "Η γιαγιά μου η Ουρανία" και θα δημοσιευτεί στο περιοδικό της Ένωσης "Λογοτεχνική Δημιουργία"। Πραγματεύεται την αποξένωση των γονιών από τα παιδιά τους και κυρίως της σύγχρονης μητέρας που προσκολλημένη στο κυνήγι της καριέρας αμελεί τον μεγαλύτερο ίσως ρόλο της: αυτόν της μητέρας.

Η βράβευση αυτή έρχεται να προστεθεί στο βιογραφικό μου μαζί με ελπίδα και ενθάρρυνση για συνέχιση του λογοτεχνικού μου έργου। Εύχομαι να βάζω κι εγώ από το δικό μου μετερίζι ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα των Ελληνικών Γραμμάτων.

Έρχονται Χριστούγεννα!

Σε λίγες μέρες θα γεννηθεί ο Χριστός। Αυτός που δίνει τη χαρά και την ειρήνη στην ψυχή। Ας θυμηθούμε τα λόγια του και ας τρέξουμε να τον συναντήσουμε στην εκκλησία, στην προσφορά στον συνάνθρωπο, στην αλληλεγγύη, στην καλωσύνη, στο χαμόγελο। Το ξέρω πως υπάρχει οικονομική κρίση, το γνωρίζω πως υπάρχει ηθική παρακμή। Υπάρχει αγωνία στα μάτια μας για το μέλλον μας και για το μέλλον των παιδιών μας, υπάρχει παράπονο στα χείλη μας, το ξέρω।

Αν αποθέσουμε όμως την αγωνία μας σε Εκείνον που γεννιέται για τη σωτηρία μας, αν Τον εμπιστευτούμε στα μικρά ή μεγάλα προβλήματά μας, Εκείνος θα μας ξεκουράσει। Θα βρει τρόπο να μας προσφέρει τη λύτρωση από τις αγωνίες μας και να μας δώσει δύναμη για τον αγώνα। "Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω ημάς..." (Ματθ। 11: 28). "Έν τω κόσμω θλίψιν έξετε' αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον।" ( Ιωαν. 16: 33). "...καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνει• ου κοπιά ουδέ νήθει• λέγω δε υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τή δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων. Ει δε τον χόρτον του αγρού, σήμερον όντα και αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι; " (Ματθ। στ΄२८-३०)

Υπήρξαν πολύ δυσκολότερες εποχές, ακόμη και στη νεότερη ιστορία μας। Ας μην μας πιάνει πανικός। Ο ψύχραιμος, ο λογικός, ο συνετός, ο πιστός θα σωθεί και θα συνεχίσει।

Καλά Χριστούγεννα!

Πρόγραμμα Φιλαναγνωσίας.

Το ΕΚΕΒΙ ξεκινά από σήμερα τη δράση του με τα προγράμματα φιλαναγνωσίας σε όλη την Ελλάδα, τα οποία συμπεριλαμβάνουν επισκέψεις συγγραφέων στα σχολεία όλης της χώρας। Όποιο σχολείο επιθυμεί την επίσκεψή μου στις τάξεις και την επικοινωνία με τα παιδιά, προκειμένου να μιλήσουμε για την αξία του βιβλίου, την σπουδαιότητα της ανάγνωσης, αλλά και λεπτομέρειες για το πώς φτιάχνεται ένα βιβλίο μέχρι να φτάσει στο κοινό για το οποίο απευθύνεται ή για τα δικά μου βιβλία, μπορεί να επικοινωνήσει με το ΕΚΕΒΙ στην εξής διεύθυνση:
Εύη Γεροκώστα
Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων ΕΚΕΒΙ
Αθ. Διάκου 4, 117 42 Αθήνα
210-92 00 332
210-92 00 305
egerokosta@ekebi.gr ή στην ιστοσελίδα: http://www.ekebi.gr/
Θα χαρώ να βρεθώ κοντά στα παιδιά। Περιμένω τη συμμετοχή σας।
Αθηνά Ντάσιου Γιάννου

Υ।Γ। Στα πλαίσια του προγράμματος, σε κάθε σχολείο που δηλώνει συμμετοχή θα αποστέλλονται πέντε ή έξι βιβλία για τον εμπλουτισμό της σχολικής βιβλιοθήκης.

Είμαι η Ελλάδα!

ΕΙΜΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ.

Είμαι η Ελλάδα, μα φοβάμαι να το πω, φοβάμαι να το ομολογήσω, μην τύχει και τ’ακούσουνε οι ειδικοί, οι δικοί μου ειδικοί και μου αλλάξουν τ’όνομα κι αλλιώς με ονομάσουν.
Είμαι η Ελλάδα, ναι, η ίδια εγώ που δαφνοστεφάνωσα τ’αθώα παιδιά μου που πέσανε νεκροί στο χώμα για να με υπερασπίσουνε απ’τον αρχαίο εχθρό, τους Πέρσες!
Είμαι εγώ η Ελλάδα που με κλαδί ελιάς στεφάνια έπλεξα για των νικητών το βραβείο। Για κείνους που πρώτοι βγήκαν στων Ολυμπιακών αγώνων τα παιχνίδια και που στο νου τους φώλιαζε η μεγάλη της πατρίδος ιδέα κι όχι οι πλούσιοιχορηγοί !
Είμαι εγώ η Ελλάδα που δίδαξα στον κόσμο τη δημοκρατία. Που στα χέρια μου μεγάλωσα την αγάπη για τα γράμματα – τους πρώτους επιστήμονες. Που έφερα στον κόσμο τις πρώτες ανακαλύψεις.
Είμαι εγώ η Ελλάδα που άνοιξα την αγκαλιά μου και γέμισα από χριστιανικό φως την ύπαρξή μου. Στη γλώσσα μου γράφτηκαν τα λόγια του Χριστού και πέταξαν με του άγιους ιεράρχες σ’όλης της γης τα μέρη, θεώνοντας τον άνθρωπο με τις ελληνορθόδοξες αρετές.
Είμαι εγώ η Ελλάδα που μεγάλωσα τις γενιές των παιδιών μου με της λευτεριάς τη λαχτάρα , με της ανεξαρτησίας τα ιδανικά, με τη δημοκρατία και τη φιλομάθεια και την αγάπη για τη ζωή βαθιά κρυμμένη μέσ’τα στήθια, όταν ο βάρβαρος κατακτητής με νύχια και δόντια μ’απειλούσε!
Είμαι η Ελλάδα με το μεγάλο βιβλίο της Ιστορίας μου να σηκώνω βαρύ στα δυο μου χέρια.
Κι όμως, φοβάμαι!
Φοβάμαι εγώ που ποτέ τον φόβο δεν τον ένιωσα. Ούτε όταν ο Τούρκος μ’έλιωνε με το σπαθί, με σούβλιζε στη σούβλα και το κεφάλι μού’παιρνε για ν’αλλαξοπιστήσω!
Φοβάμαι εγώ που δεν φοβήθηκα αυτοκρατορίες δυνατές, Ρωμαίους, Πέρσες, Γερμανούς, σταυροφορίες και πολιτισμένη Δύση!
Φοβάμαι τα δικά μου παιδιά που μιλούν για δημοκρατία και αντί γι’αυτό, νόμους ψηφίζουν που παράνομη με βγάζουν χωρίς να με ρωτήσουν.
Φοβάμαι γιατί μου πήραν τη γλώσσα, μου πήραν τη δασεία, την ψιλή και την περισπωμένη κι είπαν πως για το δικό μου το καλό το κάναν! Και τώρα μιλάνε με βαρβαρισμούς, με λέξεις κομμένες, με φράσεις που δεν κατανοώ!
Φοβάμαι γιατί μου απαγόρευσαν τη θρησκεία. Να πιστέψω πια δεν μου το επιτρέπουν. Μου πήραν το ιδανικό, την πίστη στο Θεό και την ορθοδοξία, στο όνομα του πλουραλισμού, του προοδευτισμού, της Νέας Τάξης και της Νέας Εποχής. Ενός κόσμου νέου, όπου εγώ δεν θα’χω θέση! Μόνο οι χοροί μου και οι παραδόσεις μου θα παρουσιάζονται φολκλορικά κάτω απ’τις αρχαίες κολώνες.
Φοβάμαι γιατί μαζί με του Χριστού την πίστη την αγία μου παίρνουν και της πατρίδος την ελευθερία! Μου λεν να μην φοβάμαι τους εχθρούς, πως φίλοι οι εχθροί μου είναι. Και μπερδεύουν τα παιδιά μου. Εγώ έχω τις πληγές στο ματωμένο σώμα, τα βάσανα και το χυμένο αίμα, και μαρτυρίες που δεν μ’αφήνουν να ξεχάσω. Μα τα παιδιά, τα εγγόνια μου, αυτά τι θα πρεσβεύουν;
Είμαι η Ελλάδα και φοβάμαι γιατί τραβάνε απ’τα χέρια μου της Ιστορίας το βιβλίο, το γραμμένο με αίμα πάνω στις χρυσές σελίδες του. Θα το αλλάξουν κι άλλο θα μου δώσουν να κρατώ, ποιος ξέρει μέσα τι θα γράφουν τα γραμμένα! Το δικό μου γράφει αλήθειες. Το καινούριο;
Είμαι η Ελλάδα και λεν πως είμαι ευτυχισμένη. Είμαι η Ελλάδα μα φοβάμαι να το πω, φοβάμαι να τ’ομολογήσω, μη μου αλλάξουνε κι αυτό το όνομά μου, κι όπως τα σύγχρονα κράτη λήγουνε σε –ία (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία κτλ.) με βγάλουνε κι εμένα … Ελλαδία!
Όσοι είστε φίλοι κλάψετε, κι εσείς εχθροί, χαρείτε!

[Από το βιβλίο "Ταξίδια της ζωής", Αθήνα 2004, ]

Καλό Καλοκαίρι!

Σε όλους τους φίλους και τις φίλες εύχομαι Καλό Καλοκαίρι, Καλή Ξεκούραση। Χρειάζεται να πάρουμε λίγη άδεια από την καθημερινότητά μας, λίγες διακοπές από τη ρουτίνα, για να ξελαμπικάρει το μυαλό, να δει άλλες εικόνες, διαφορετικές παραστάσεις από τις συνηθισμένες, για να επανέλθει δριμύτερο από το Σεπτέμβρη। Ραντεβού, λοιπόν, στη νέα σχολική χρονιά, που εύχομαι όλοι να την ξεκινήσουμε με γεμάτες μπαταρίες και να συνεχίσουμε με τον ίδιο ζήλο όλη τη χρονιά.

Καλοκαιρινή Γιορτή Νηπιαγωγείου

Με χαρά δημοσιεύω μερικές φωτογραφίες από την πολύ ωραία γιορτή λήξης του νηπιαγωγείου με το οποίο συνεργάζομαι। Δεν είναι υπέροχο να βλέπεις τόσο μικρά παιδιά να δημιουργούν με τόση όρεξη και κέφι; Και μάλιστα το αποτέλεσμα να το ζηλεύουν αρκετοί μεγάλοι;

Πήραν την Πόλιν, πήραν την!

Σημαίνει ο Θιός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,
σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
με τετρακόσια σήμαντρα κι εξήντα δυό καμπάνες.
Κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,
κι απ’ την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο Χειρουβικό και να ’βγει ο βασιλέας,

Φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ’ αρχαγγέλου στόμα:
«Πάψατε το Χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ’ άγια,
παπάδες πάρτε τα ιερά, και σεις κεριά σβηστήτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψη.
Μόν’ στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να ’ρθούν τρία καράβια,
το ’να να πάρει το Σταυρό και τ’ άλλο το Βαγγέλιο,
το τρίτο το καλύτερο, την Άγια Τράπεζά μας,
μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν».

Η Δέσποινα ταράχτηκε και δάκρυσαν οι εικόνες.
«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μη πολυδακρύζης,
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θά'ναι»।

Μακάρι! Γιατί η Πόλη των ονείρων μας, της νοσταλγίας μας, του έθνους μας η πρώτη πόλη, η γλυκιά η αγαπημένη, είναι ακόμη σκλάβα। Δε λευτερώθηκε ποτέ। Ο Βόσπορος, ο Κεράτιος, η θάλασσα του Μαρμαρά, η Αγιά Σοφιά, τα μοναστήρια μας, το Πατριαρχείο είναι ακόμα σκλαβωμένα। Και περιμένουν τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά να ξυπνήσει। Άμποτε!

Παιδιά και Παιδεία

Είναι αλήθεια πως στην εποχή μας γονείς και καθηγητές φροντίζουν να πάρουν τα παιδιά μόρφωση ζηλευτή। Εγκύκλιες σπουδές, γυμναστήρια, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, χοροί και βέβαια ηλεκτρονικούς υπολογιστές। Αργότερα μια θέση στα ΑΕΙ, σπουδές στο εξωτερικό, και ότι άλλο ποθήσει η καρδιά του σύγχρονου εραστή της γνώσης।
Με αυτά τα δεδομένα η εκπαίδευση στις μέρες μας ανθεί και όποιος ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτήν βγαίνει κερδισμένος। Η "παιδεία" βλέπετε, ξεκινά από μικρή ηλικία।

Όμως, μήπως έχουμε ξεχάσει κάτι; Μήπως η αγωγή γνώσεων και μόνο δεν αποτελεί παρά μία μόνο παράμετρο στην αγωγή των παιδιών;

Αν ανοίξουμε τώρα το λεξικό θα δούμε πως στη λέξη Παιδεία συναντώνται τόσο η παροχή γνώσεων, η πληροφόρηση, η εκπαίδευση σε έναν επιστημονικό τομέα, όσο και η αγωγή। Η προαγωγή δηλαδή του νεαρού ατόμου σε άνθρωπο ευσυνείδητο, με υγιή συναισθηματικό κόσμο και ωφέλιμη σκέψη, αγάπη για τα ιδανικά και σεβασμό στον πολιτισμό। Παιδεία δηλαδή είναι η διαμόρφωση του παιδιού σε έναν ολοκληρωμένο ενήλικα, με ό,τι προϋποθέτει αυτή η διαδικασία και όχι μόνο ένα οργανωμένο πληροφοριοδοτικό σύστημα. (...)
Για την κατάσταση της σημερινής νεολαίας δε φταίνε ασφαλώς οι νέοι। Ο καινούριος άνθρωπος που έρχεται στον κόσμο είναι δεκτικός στα μηνύματα του περιβάλλοντός του και ασφαλώς δεν ευθύνεται ο ίδιος για την κουλτούρα που θα του δώσει, για την αγωγή που θα του παρέξει το περιβάλλον αυτό। Έτσι λοιπόν, για τη σημερινή κατάντια της παιδείας ευθύνονται οι μεγάλοι। Οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι κηδεμόνες, οι πνευματικοί άνθρωποι, οι παιδαγωγοί। Όλοι αυτοί που κοιτούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους, σε ό,τι αφορά τη γνώση και όχι την παιδεία.

Χρήσιμο θα ήταν να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας και να βάλουμε όλοι ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα της παιδείας। Ο καθένας μας από τη θέση που κατέχει। Να προβάλλουμε εποικοδομητικά προγράμματα στην τηλεόραση και όχι γελοία। Να διδάσκουμε με το παράδειγμά μας πολιτισμό και όχι περιθωριοποίηση σε ό,τι αφορά την συμπεριφορά μας। Να είναι δηλαδή συμπεριφορά ανθρώπων που ζουν σε ένα οργανωμένο κοινωνικό σύνολο με κανόνες, ήθη, νόμους।

Να πιστεύουμε στα ιδανικά και να τα μεταδίδουμε στα παιδιά μας। Καλό θα ήταν να μιλήσουμε στους νέους και αγια την άλλη ζωή। Αυτή που αρχίζει όταν τελειώνει η παρούσα। Θα τους δώσουμε έτσι προοπτική αιωνιότητας και αυτό από μόνο του είναι πηγή χαράς και αισιοδοξίας।
Ας πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, τις ευθύνες μας ας φορτώσουμε στους ώμους και ας μην παραπονιόμαστε διαρδώς για την κατάντια της νεολαίας। Ας σκεφτούμε την έννοια της παιδείας και ας την κάνουμε πράξη। Πρόκειται για θέμα ζωτικής σημασίας για τα παιδιά και για το μέλλον। Ας ξεικινήσει ο καθένας από τη δική του οκογένεια।

Όπως αναφέρει άλλωστε μια κινεζική παροιμία: "Μην παραπονιέσαι διαρκώς για το σκοτάδι। Άναψε ένα κερί"!

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό " Ο κόσμος της Ελληνίδος"।

Πού πήγαν οι Έλληνες;

Αναρωτιέμαι συχνά πού πήγαν οι Έλληνες। Ο λαός μας, που αγαπούσε την πατρίδα του, που έκανε το σταυρό του σαν άκουγε την καμπάνα να χτυπά, που δάκρυζε μπροστά στη σημαία του, που χαμογελούσε κάθε φορά που αντίκρυζε την ιστορία του। Αναρωτιέμαι πού πήγε αυτός ο λαός που μύριζε πασχαλιά την Άνοιξη, που μεγάλωνε στον κόρφο του έναν Ελύτη για να εξυμνεί τις ομορφιές του, έναν Σεφέρη για να προβληματίζεται με τις ιδιομορφίες του, μια Αντιγόνη, μια Σουλιώτισσα, μια μάνα της Πίνδου που πέθαινε για την τιμή, την πίστη, την ιδέα।

Πού πήγαν οι Έλληνες; Αυτοί που σέβονταν τα ιερά και τα όσια της φυλής, που τιμούσαν την Παναγιά και στο πρόσωπό της έβλεπαν τη μάνα τους, την αδερφή τους, τη γυναίκα τους। Πού πήγαν οι Έλληνες που ζούσαν με την ελευθερία ή για την ελευθερία; Εκείνοι που έγραφαν έπη και έσκυβαν μπροστά τους οι ξένες φυλές και τους προσκυνούσαν; Πού πήγαν οι Έλληνες που έδωσαν τα φώτα του πνεύματος και του πολιτισμού στον κόσμο;

Εχθές βρέθηκα σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα। Κόσμος πολύς έκανε τα ψώνια του αφηνιασμένος, το βουητό και η υπερκινητικότα, η ένταση και η άγρια χαρά του καταναλωτισμού ήταν διάχυτη, ο εκνευρισμός το ίδιο। Κάπου εκεί στα ταμεία έφτασε στ'αυτιά μου μια φωνή "Μάνα, από δω"। "Μάνα"! Πόσα χρόνια είχα να ακούσω αυτή τη λέξη, ούτε κι εγώ δεν γνωρίζω। Με γύρισε πίσω χρόνια πολλά, θυμήθηκα τα χωριά της πατρίδας μας, την απλότητα και την καλοσύνη στα μάτια των αγράμματων πολλές φορές ανθρώπων, των πονεμένων μιας αλλοτινής εποχής που είχε την αγάπη και την έννοια για καλύτερες μέρες στα μάτια και στην καρδιά, όχι στο στόμα ή στο προτοφόλι।

Γύρισα και κοίταξα ποιος είχε μιλήσει। Ήταν ένας νεαρός άντρας, φτωχόπαιδο σαφώς। Ένας νεαρός άντρας της δουλειάς από κείνους που σίγουρα δεν αρέσουν στις σημερινές παρέες, αφού δεν είναι ούτε πολύ ωραίοι, ούτε πολύ κομψοί, ούτε πολύ εκθηλυσμένοι। Δεν κάνουν σαχλά αστεία, ούτε κυκλοφορούν με μοδάτα ρούχα, ούτε έχουν φίλους επώνυμους। Ήταν ένας απλός Έλληνας -όχι μετανάστης- που μίλησε στη μάνα του με τ'όνομά της το παλιό, το ελληνικό। Την είπε απλά κι ανεπιτήδευτα "μάνα"। Και μέσα σ'αυτά τα τέσσερα γράμματα έκλεισε όλη την αγάπη και τον πόνο του ενός στον άλλο που χαρακτήριζε την ελληνική οικογένεια για αιώνες।

Γιατί αν έχει κάποιες αξίες αυτή η φυλή από την σύστασή της και την ύπαρξή της μέσα στις χιλιετίες της ζωής της αυτές είναι το δίχως άλλο η τιμή στην πατρίδα, η αγάπη στην οικογένεια, ο σεβασμός στα θεία। Βλέπετε, τίποτα από όλα αυτά να υπάρχει και να επικρατεί στη σημερινή Ελλάδα; Εκτός από κάποιους λίγους που οι άλλοι τους δείχνουν με το δάχτυλο σαν ωραίους τρελούς;
Για αυτό ρωτώ ξανά και ξανά: Πού πήγαν οι Έλληνες; Πού πήγαν οι Έλληνες να πάω κι εγώ να τους συναντήσω; Γιατί αυτοί όλοι που παριστάνουν τους νεοέλληνες και βγαίνουν στα κανάλια και κάνουν τους ωραίους, και επηρεάζουν και αποπροσανατολίζουν το λαό που ζητάει απεγνωσμένα ιδέα και ελπίδα είναι άνθρωποι άλλης φυλής και κουλτούρας και συνήθειας।
Γι'αυτό ρωτώ: Πού πήγαν οι Έλληνες;

Ραδιοφωνικές Εκπομπές

Θυμάμαι πάντα με αγάπη τις δημιουργικές στιγμές που έζησα στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, 89,5 FM αφού για πολλά χρόνια υπήρξα παραγωγός, επιμελήτρια και παρουσιάστρια των δικών μου εκπομπών. Οι τίτλοι και το περιεχόμενο άλλαζαν κάθε χρόνο, πότε απευθύνονταν σε παιδιά και πότε σε ενήλικες και είχαν τους εξής τίτλους: "Φάροι, λαμπάδες, πυρσοί", "Η φωνή των πατέρων", "Λογοτεχνικά ταξίδια", "Παιδικό Μαγκαζίνο", "Παιδικό Χαμόγελο", "Μια φορά κι έναν καιρό στην Ελλάδα μας". Τη χρονιά 2005-2006 , στην εκπομπή "Παιδικό Μαγκαζίνο" συνεργάστηκα με μερικούς από τους καλύτερους εκδοτικούς οίκους της χώρας μας (Φωτοδότες, Ακρίτας, Αναζήτηση, Αποστολική Διακονία, Στρατίκη, Άθως) και στέλναμε ταχυδρομικώς και εντελώς δωρεάν στους μικρούς ακροατές μας που έβρισκαν τη σωστή απάντηση στο διαγωνισμό της εβδομάδας που γινόταν από την εκπομπή, ωφέλιμα βιβλία και ενδιαφέροντα για την ηλικία τους. Στείλαμε συνολικά πάνω από 200 βιβλία σε όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. (Γερμανία, Γαλλία, Κύπρο κ.ά.) Δείγματα από αυτές τις εκπομπές μπορεί κανείς να ακούσει στην παρακάτω διεύθυνση:
http://www।pigizois.net/index2.htm

Παιδιά και Εκκλησία

Στις μέρες μας οι γονείς φροντίζουν πολύ τα παιδιά τους। Τα αγαπούν και προσέχουν να μην τους λείψει τίποτα। Ενδύματα, υποδήματα, εκδρομές αλλά και φροντιστήρια, σχολεία, κολυμβητήρια, γυμναστικές και πολλές άλλες ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις। Με λίγα λόγια οι γονείς επιμελούνται τόσο την εμφάνιση όσο και την μόρφωση των παιδιών τους, οπως άλλωστε έχουν υποχρέωση να κάνουν απέναντι στα βλαστάρια τους, την κοινωνία και το Θεό। Ο άνθρωπος όμως δεν είναι μόνο ύλη। Είναι και ψυχή। Και όσοι θέλουν να ονομάζονται πραγματικοί γονείς οφείλουν αν ενδιαφερθούν και για αυτήν τη διάσταση των παιδιών που έφεραν στον κόσμο। Η παροχή γνώσεων μπορεί να διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες και να εξασφαλίζει ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον, δεν αφορά όμως στην καλλιέργεια της ψυχής। "Οι γονείς πρέπει να φροντίζουν για το πού πηγαίνουν τα παιδιά τους, τι παρέες έχουν και το πώς διασκεδάζουν" διδάσκει ο ιερός Χρυσόστομος। Οφείλουν να ασχολούνται με τη σωτηρία της ψυχής των παιδιών τους। Άλλοτε προσευχόμενοι γι'αυτά, άλλοτε νουθετώντας τους νέους, άλλοντε δίνοντας ψυχωφελή βιβλία να διαβάσουν, άλλοτε μαθαίνοτνας τα παιδιά να προσεύχονται τα ίδια και άλλοτε πάλι δίνοντας το καλό παράδειγμα। "Τι ωφελεί τον άνθρωπο, εάν κερδίσει τον κόσμο όλο και όμως χάσει την ψυχή του;"(Μαρκ η΄,36) ρωτά ο Κύριος। Οι γονείς που ευλογήθηκαν από το Θεό να γίνουν συνδημιουργοί του και να φέρουν νέους ανθρώπους στον κόσμο, έχουν χρέος να διδάξουν μια ενάρετη ζωή। Εκκλησιασμό, συμμετοχή στα ιερά μυστήρια της εκκλλησίας, ελεημοσύνη, ευσπλαχία, αγάπη για τους συνανθρώπους και λιγότερη κατάκριση γι'αυτούς। Ζούμε σε μια κοινωνία όπου τα πάθη των ανθρώπων κυριαρχούν, η αμαρτία θεωρείται μόδα και η αρετή προκαλεί τον εμπαιγμό। Αν θέλουμε το μέλλον της ανθρωπότητας όπου θα ζήσουν τα παιδιά μας να είναι μέλλον χαράς και αισιοδοξίας, οφείλουμε να οδηγήσουμε τα παιδιά μας στο Χριστό από μικρά। Στο Χριστό που επιτρέπει τα πάντα, που μας αφήνει ελεύθερους να χαρού΄με τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο, δεν μας αφήνει μόνο να αμαρτάνουμε। Μέσα στη διδασκαλία της εκκλησίας μας οι νέοι θα βρουν τη δροσεφρή πηγή που θα τους ποτίσει με το "Ύδωρ το ζων"। Θα βρουν την ελπίδα αλλά και τη συγχώρεση που μόνο ο Χριστός μπορεί να δώσει (και κανένας ψυχολόγος), θα βρουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους που πηγάζει από την πίστη στο Θεό και την ενάρετη ζωή। Θα βρουν λύση στα υπαρξιακά τους προβλήματα। Θα μάθουν γιατί ζουν και πώς να ζουν! Γονείς, ας οδηγήσουμε τα παιδιά μας στο Χριστό και πρώτα απ'όλα με το παράδειγμά μας। Ο ίδιος ο Κύριος είπε:"Άφετε τα παιδία ελθείν προς με και μη κωλύετε αυτά"। Και ας είμαστε βέβαιοι πως δεν υπάρχει καλύτερος παιδαγωγός από το Χριστό μας। Είναι ο μόνος που έχει εκατομμύρια μαθητές εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Το άρθρο αυτό έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό "Ο κόσμος της Ελληνίδος".

Πλησιάζει η 25η Μαρτίου...

Καθώς πλησιάζει η εθνικοθρησκευτική μας γιορτή, θυμάμαι με ενθουσιασμό την εκδήλωση που έγινε στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών στις २३ -३ -२००९ όπου συμμετείχα με ομιλία σχετική, ενώ παιδιά δημοτικού από την Παλλήνη, δραματοποίησαν σκηνές από το θεατρικό "Κωνσταντής,। ο γενίτσαρος που δεν ξέχασε"। Ήταν μια πολύ ωραία βραδιά στην οποία συμμετείχαν σχολεία από όλη την Αττική, ενώ στο τέλος ο στρατηγός-διοικητής του Πολεμικού Μουσείου απένειμε τιμητικές πλακέτες σε όσους συμμετείχαν.

Καλή Σαρακοστή!

Εύχομαι σε όλους Καλή Σαρακοστή, με υγεία, αγωνιστική διάθεση, υπομονή και ελπίδα। Μπαίνουμε σε περίοδο πνευματικού αγώνα। Μπορεί να καταφέρουμε πολλά, μπορεί και λίγα। Δεν έχει σημασία μόνο το αποτέλεσμα । Μετράει πάντα περισσότερο η προσπάθεια!

ΑΘΗΝΑΣ ΝΤΑΣΙΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥ

Ο…ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ

Ήταν ο μαραθώνιος.
Να ο πρώτος.
Ζητωκραυγές, χειροκροτήματα, χαμόγελα, ιαχές!
Να κι ο δεύτερος, κι ο τρίτος.
Χαράς παραληρήματα, μπράβο και ζήτω και φωνές.
Κι άλλος, κι άλλος!
Ύστερα σιωπή και…υπομονή.
Αργότερα, πολύ αργότερα
Μπροστά απ’τα μάτια μας περνά ο…τελευταίος.
Τρέχοντας τους άλλους ακολουθούσε,
χωρίς και να τους βλέπει πια.
Το’ξερε πως δεν θα πάρει το βραβείο.
Μετάλλιο πως στο στήθος του δεν θα φορέσει.
Μα, δεν σταμάτησε.
Στιγμή δεν σκέφτηκε να τα παρατήσει,
στη μέση εκεί του δρόμου την προσπάθεια ν’αφήσει!
Αυτός δεν άντεχε, μα άντεχε η ψυχή του!
Τον δρόμο που ξεκίνησε, μην τον εγκαταλείψει,
το τέλος πού’βαλε για στόχο, να αγγίξει.

Περνά ο…τελευταίος.
Και να, ο κόσμος έβγαλε τις πιο τρανές φωνές του,
αλλάλαξε, τα χέρια να χτυπούν πιο δυνατά.
Γι’αυτόν τον τελευταίο,
που σώμα είχε, μα είχε και ψυχή.
Κι ακόμα, ένα μήνυμα να δώσει είχε.

Τον δρόμο σου απόφαση σαν πάρεις να τον τρέξεις,
μην σταματάς.
Κι οι δυσκολίες μεσ’το πρόγραμμα είναι.
Τον νου σου να κρατάς στο στόχο.
Το βλέμμα σου στο τέλος καρφωμένο,
και θα πετύχεις.
Σαν τον πρώτο ίσως όχι, μα θα’σαι σαν τον τελευταίο.

Στον ουρανό εξάλλου κι ο Θεός
δίνει μετάλλια πάντα στις πρωτιές,
μα δέχεται μ’επαίνους και τις εσχατιές!

Εμπνευσμένο από τον Μαραθώνιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004,στην Αθήνα। Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ο κόσμος της Ελληνίδος", τεύχος 545, Ιανουάριος 2008

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ "ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ" ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ "ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ"

Β΄ Βραβείο Διηγήματος Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών για το 2002
..."Μιλά για εποχές Βυζαντινές, τότε που υψώναμε κάστρα, και πολεμούσαμε μιας λευτεριάς λαχτάρα κρύβοντας στο στήθος. Τότε που στα καράβια μας ανέμιζαν πανιά, όχι γρανάζια, που τ’άλογα κι οι καβαλλάρηδες φερνόστελναν μηνύματα μιας ανθρωπότητας πορφυρογέννητης, μαζί και δολερής, μα όχι κολασμένης.
Κάποτε, ο γέρος τραγουδά για μια πολιτεία μακρινή, λαμπρή και δοξασμένη. Θαρρώ την ονομάζει Κωνσταντίνου Πόλη. Είναι μια ιστορία θλιβερή. Η θεία ετούτη πολιτεία καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά από βαρβάρους δυνατούς που την κατέστρεψαν, την πάτησαν, την έκαναν με τη βία δική τους. Από τότε έχασε την λάμψη και την ελπίδα της. Μα, ο γεράκος κάτι από κείνη περιμένει. Τραγουδά για τρία καράβια. Ένα που φέρνει τον Σταυρό, ένα με το Βαγγέλιο, το τρίτο το καλύτερο την Άγια Τράπεζά μας, μην μας την πάρουν τα σκυλιά και μας την εμολύνουν!
Θυμάται κι άλλες εποχές κι άλλα ονόματα. Κανάρης, Μιαούλης, Μπουμπουλίνα. Παράξενα ονόματα και παράξενες ζωές. Εφοπλιστές και ταξιδευτάδες, καπεταναίους κι αγωνιστές, αρχηγούς και πολεμάρχους που γέμισαν αλμύρα το πετσί και την ψυχή τους. Που χάθηκαν για την Ελλάδα ή έζησαν με κείνην.
Τραγουδά πολλά τραγούδια ο περίεργος αυτός γεράκος. Για την καταστροφή μιας άλλης πόλης –της Σμύρνης, θαρρώ-. Μιλά για τα πλοία πού’φτασαν σε τούτο το λιμάνι γεμάτα πρόσφυγες και αδικίες και ακρωτηριασμένες ελπίδες. Μιλά για τον Πειραιά που αγκάλιασε τις πληγωμένες ζωές, τους καημούς της προσφυγιάς και την καινούρια αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον.
Άλλα πάλι βράδια, μιλάει για τον Άι-Νικόλα τον ταξιδευτή, τα θαύματά του και την εξουσία πού’χει πάνω στα κύματα Διηγείται ιστορίες αιώνων με πορφυρογέννητους που κινδύνεψαν, με γοργόνες που έσωσαν ανθρώπους, με δελφίνια που βοήθησαν. Μιλά για ναυάγια, για υγρούς τάφους, για πολιτείες που χάθηκαν στην άμμο, για πλοία που βυθίστηκαν και πια ποτέ δεν θα ξαναταξιδέψουν.
Μόλις αρχίσουν τ’άστρα να πρωτοφαίνονται στον ουρανό, ο γεράκος μαζεύει τα λιγοστά πράγματά του, παίρνει τη μουσική και τα τραγούδια του και φεύγει. Έρχεται κάθε βράδυ, καλοκαίρι ή χειμώνα και φεύγει πάντα προς το ίδιο μέρος. Με συντροφεύει με ζέστη και με κρύο και μου μαθαίνει πράγματα πολλά.
Ποιος είναι άραγε ο γέροντας αυτός; Ζητιάνος ίσως, ιστορικός ξεχασμένος, σαλός ή άγιος; Ποιος ξέρει! Ποιος το ξέρει και αν δεν είναι ο πόνος ο ίδιος! Ο πόνος των Ελλήνων για ό,τι έχασαν, ό,τι ξέχασαν, ό,τι νοσταλγούν! Μπορεί πάλι να είναι και ο χρόνος που ιστορεί τις μεγάλες ώρες του και μετρά τις μέρες του.
Κάθε που με χαιρετά, πάντως, ο μυστήριος αυτός άνθρωπος, τους ίδιους στίχους μου τραγουδά ξανά και ξανά: «Πίκρες, καημοί και βάσανα, ψυχές που δεν γευτήκατε γαλήνη, άμποτε να σας γιάτρευε του πέλαγου η απεραντοσύνη!»...

Εκδηλώσεις σε σχολεία.

Επισκέπτομαι ενίοτε δημοτικά σχολεία που με καλούν να μιλήσω στους νέους μαθητές για την αξία του καλού βιβλίου και για θέματα του ενδιαφέροντός τους. Πολλές φορές έχω επισκεφτεί το Ιδιωτικό Δημοτικό Σχολείο Αμαρουσίου "Ελληνική Παιδεία". Θυμάμαι πέρυσι παραμονές της 25ης Μαρτίου, προσκλήθηκα να παρακολουθήσω το θεατρικό μου "Κωνσταντής, ο γενίτσαρος που δεν ξέχασε" που ανέβαινε στη σκηνή του σχολείου από την Στ΄Δημοτικού. Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη και η εκδήλωση πραγματικά εξαιρετική από κάθε άποψη. Μπράβο στους εκπαιδευτικούς του σχολείου για το έργο τους!

Και βέβαια, δεν μπορώ να ξεχάσω την 15η του περασμένου Δεκεμβρίου που με κάλεσαν με αφορμή την έκθεση βιβλίου που είχαν πριν τις χριστουγεννιάτικες διακοπές. Οι απορίες και οι παρατηρήσεις των παιδιών με ενθουσίασαν. Ρωτούσαν οτιδήποτε έχει σχέση με το βιβλίο, από την έμπνευση μέχρι και το τελευταίο στάδιο παραγωγής και διακίνησης. Συγχαρητήρια στα παιδιά που έχουν τόσο ενδιαφέρον και ενθουσιασμό για μάθηση. Περισσότερα μπορείτε να μάθετε και στην ιστοσελίδα του σχολείου: http://www.elp.gr/sxoleia/dhmotikom/giortes_ekdiloseis/2009_2010/March10/25_3/giorth.html

4η Έκθεση Παιδικού & Εφηβικού Βιβλίου 2011

Σάββατο, 29 Ιανουαρίου, στο περίπτερο των εκδόσεων "Άθως", παρουσιάζω στους μικρούς αγνώστες και τους γονείς τους, το τελευταίο μου βιβλίο "Μαρία, η μητέρα του Θεού". Αισθάνομαι ιδιαίτερη συγκίνηση κάθε φορά που επικοινωνώ με τα παιδιά, και καμάρι όταν ακούω πως γνωρίζουν τα βιβλία μου και τα έχουν διαβάσει. Παίρνω αγάπη και δύναμη, κουράγιο για να συνεχίσω, και ελπίδα πως το αύριο, μπορεί να γίνει καλύτερο σε αυτόν τον τόπο.

Χριστουγεννιάτικη Γιορτή Νηπιαγωγείου 2010

Μία ακόμη μεγάλη αγάπη μου είναι το θέατρο. Εδώ, σκηνές από τη χριστουγεννιάτικη γιορτή που οργάνωσα με μεγάλη αγάπη για το ιδιωτικό Νηπιαγωγείο και τον Παιδικό Σταθμό με τον οποίο συνεργάζομαι στην Πετρούπολη και στο Ίλιον. Η εκδήλωση έγινε τον περασμένο Δεκέμβρη σε θέατρο και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Τα παιδιά χόρεψαν, έπαιξαν θεατρικά, τραγούδησαν, ενώ εγώ έπαιζα στο πιάνο, πήραν δώρα, και μοίρασαν πολλή αγάπη. Στην έξοδο είχαμε μία ακόμη έκπληξη. Τους είχαμε ετοιμάσει έκθεση βιβλίου με χριστουγεννιάτικα βιβλία.

Ταξίδι στη Βουδαπέστη 2009

Αν αγαπώ κάτι στη ζωή μου, εκτός από τα παιδιά και τα βιβλία, αυτό είναι τα ταξίδια. Γεμίζω εικόνες, εντυπώσεις, καινούριες πληροφορίες και γνώσεις, όμορφες στιγμές ή δύσκολες ή αστείες, που γράφονται μέσα στην ψυχή μου, γίνονται αναμνήσεις και νοσταλγίες, και πηγή έμπνευσης μερικές φορές. Όταν κάθομαι μόνη μου μπροστά στον υπολογιστή και γράφω ένα κείμενο που δεν γνωρίζω την τελική του τύχη, αν θα αρέσει στον εκδότη, στον αναγνώστη, ή σε μένα την ίδια, κι έχω συντροφιά μόνο τον εαυτό μου νιώθω πράγματι τυχερή που, καθώς βουτάω μέσα στην ψυχή μου, βρίσκω έναν πλούτο εμπειριών και σκέψεων που με συνοδεύουν στο μοναχικό ταξίδι της συγγραφής. Εδώ, πάνω στο Δούναβη, στην γέφυρα του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ, στη Βουδαπέστη.

Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου 2009

Εδώ βρισκόμαστε στην Δεύτερη Έκθεση Παιδικού Βιβλίου στο Εκθεσιακό Κέντρο στο Μαρούσι, τον Ιανουάριο του 2009. Το βιβλίο που κρατάω στα χέρια μου είναι η "Ιστορία ενός μικρού αγγέλου", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Παρουσίαση του "Φωτεινούλη" 2009

Παρουσίαση του βιβλίου μου "Ο Φωτεινούλης" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Άθως", στο βιβλιοπωλείο "Μικρός Κοραής" στο Χαλάνδρι, τον Ιανουάριο του 2009.

Τα παιδιά άκουσαν την υπέροχη ιστορία του "Φωτεινούλη"από εμένα, και ζωγράφισαν μόνοι τους σκηνές από την ιστορία, με τις οδηγίες της εικονογράφου Αγγελικής Δελεχά.

Σαν θρήνος

Στα πόδια του Σταυρού Σου και πάλι τριγυρνώ
Ελπίδα και παρηγοριά ψάχνοντας να’βρω.
Στον ίσκιο του Σταυρού Σου κι απόψε ξαγρυπνώ,
Την δύναμή μου την παλιά μήπως εγώ ξανάδω.

Ω! Θέ μου, πως ματώσανε το Θείο Πρόσωπό Σου
Πως στάζει ως τη γη το Αίμα Σου το ΄Αγιο!
Σ’άφησε μόνο ακόμα κι ο πιστός λαός Σου
Και μόνη τώρα η Παναγιά ψάχνει να βρει κουράγιο.

Το πρόσωπο και το δικό μου ματωμένο
Τα χώματά μου πατημένα τα ιερά
Το φόρεμα το πάλλευκο είν’τώρα ξεσκισμένο
Και η πληγή βαθιά στα στήθη με πονά

Με πρόδωσαν τα ίδια μου παιδιά!

Ο πόνος στο Σταυρό βαρύς και τον σηκώνω μόνη,
Εσύ, Χριστέ, τον έζησες και ξέρω πως με νιώθεις,
Μα το παράπονο βαθύ, κάθε που σουρουπώνει,
γιατί η μέρα πέρασε κι η νύχτα είναι προδότης.

Η Ανάσταση για με αργεί, αργεί να ξημερώσει.
Θεέ, ποιος άγγελος θα’ρθεί, για να με λευτερώσει

Είμαι η Ελλάδα που από καιρό, όλοι με έχουνε σταυρώσει.

[Από το βιβλίο "Ταξίδια της ζωής"]

Μαρία, η Μητέρα του Θεού

Πώς να μιλήσεις για την Μαρία, την Μητέρα του Θεού, την Υπερευλογημένη;

Τα χαρίσματά της υπερβαίνουν κάθε λόγο και κάθε σκέψη.

Πώς να ζωγραφίσεις την ομορφιά της που λάμπει πιο πολύ και από το φως του ήλιου;

Αυτή μονάχα στάθηκε ανάμεσα στο Θεό και στους ανθρώπους σκάλα ιερή που οδηγεί στον ουρανό.

Αυτή χώρεσε στα σπλάχνα της τον Αχώρητο Θεό.

Αυτή πρόσφερε τον Υιό της τον μονάκριβο για να σωθεί ο κόσμος που είχε βυθιστεί μέσα στο σκοτάδι.

Αφιερώνουμε το βιβλίο σε όλα τα παιδιά για να γνωρίσουν την ζωή της Παναγίας μας, και σε όλους τους μεγάλους που θέλουν να μιλήσουν στη νέα γενιά για τη μητέρα του Θεού.

Από τις εκδόσεις "Σταμούλης Α.Ε. - Άθως Παιδικά".

Προφήτης Ηλίας - Ο Ένσαρκος Άγγελος

Οι κορφές της πατρίδας μας είναι στολισμένες με πανέμορφα εκκλησάκια αφιερωμένα στο φλογερό Άγιο των βουνών.

Ο μεγάλος αυτός ασκητής εμπιστεύτηκε τη ζωή του ολοκληρωτικά στο Θεό. Γι' αυτό χαριτώθηκε με υπέροχα χαρίσματα και πραγματοποίησε σπάνια θαύματα.

Με την προσευχή του διέταξε τη βροχή και τα ποτάμια. Κατέβασε φωτιά από τον ουρανό και ανάστησε νεκρό. Αναλήφθηκε στον ουρανό πάνω σ' ένα πύρινο άρμα, αφήνοντας διάδοχό του το μαθητή του, προφήτη Ελισσαίο. Μετά από πολλά χρόνια εμφανίστηκε ξανά μαζί με το Μωυσή δίπλα στο Χριστό στη Μεταμόρφωση.

Το μεστό κείμενο συνοδεύεται από πλούσια εικονογράφηση, που θα βοηθήσει τα παιδιά να εξοικειωθούν με τη βυζαντινή τέχνη.

Από τις εκδόσεις "Σταμούλης Α.Ε. - Άθως Παιδικά".

Κωνσταντής (Θεατρικό)

Μέσα από το θέατρο τα παιδιά ζουν την Ιστορία μας και την αφομοιώνουν καλύτερα. Το πρώτο βιβλίο της νέας παιδικής σειράς "Θέατρο για παιδιά και εφήβους" των εκδόσεων "Σταμούλης Α.Ε. - Άθως Παιδικά" μας καλεί να βιώσουμε ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα, της Ιστορίας μας: την απελευθέρωση μας από τον Οθωμανό κατακτητή.

Σε μια εποχή που ελεύθεροι ξυπνάμε και ελεύθεροι κοιμώμαστε, το έργο ζωντανεύει στα μάτια μας την πραγματικότητα των αφανών ηρώων τη μεγάλη νύχτα της σκλαβιάς, που κράτησε τετρακόσια ολόκληρα χρόνια ...

Το βιβλίο τυπωμένο σε χαρτί κατάλληλο για να κρατούν σημειώσεις τα παιδιά στο περιθώριο ή να σημειώνουν με μαρκαδόρο υπογράμμισης τον ρόλο τους, περιέχει αναλυτικές σκηνοθετικές οδηγίες για την παρουσίαση του έργου σε σχολική παράσταση.

Ο Φωτεινούλης

Μέσα στον απέραντο τον ουρανό, ένα αστεράκι λάμπει γελαστό, που μ' αγάπη περισσή, τον ουρανό φωτίζει και τη γη.

Όμως κάποιος την αγάπη του ζηλεύει, και την λάμψη του την κλέβει.

Τι θα κάνει ο Φωτεινούλης μας παιδιά, θα θαμπώσει και θα κλάψει ή πιο δυνατά θα λάμψει;

Ένα υπέροχο βιβλίο για την αξία της αγάπης και της προσφοράς από τις εκδόσεις "Σταμούλης Α.Ε. - Άθως Παιδικά".

Μία Ιστορία για κάθε βράδυ - Παραμύθια Δύο Λεπτών

Μια υπέροχη συλλογή από φανταστικά παραμύθια για σας και τα παιδιά σας, για να τα διαβάζετε παρέα.

Αυτές οι όμορφες ιστορίες, διαβάζονται μέσα σε δύο λεπτά η κάθε μία, κάνοντάς τις έτσι ένα υπέροχο βιβλίο, που διαβάζεται κάθε βράδυ πριν την ώρα του ύπνου.

Με έξυπνο κείμενο και ζωντανή εικονογράφηση είναι σίγουρο ότι θα το αγαπήσετε.

Μία μετάφραση από τα Αγγλικά από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".

Ο Ξεχασιάρης αϊ-Βασίλης

Απλά ρυθμικά κείμενα και εικόνες με λαμπερά χρώματα, καλούν τα παιδιά να βοηθήσουν τον ξεχασιάρη Άι-Βασίλη να βρει όλα όσα χρειάζεται για το αξέχαστο μαγικό του ταξίδι.

Σήκωσε τα αναδιπλούμενα φύλλα και δες κι εσύ τι μπορείς να βρεις!

Μία μετάφραση από τα Αγγλικά, από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".

Μικρές Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες

Παραμύθια σε ΠΑΖΛ.

Με υπέροχη εικονογράφηση έξι μικρές Χριστουγεννιάτικες ιστορίες ζωντανεύουν στο χαρτί.

Γίνονται ΠΑΖΛ για να παίξεις, να σκεφτείς, να συνδυάσεις.

Καλή διασκέδαση !

Μία μετάφραση από τα Ιταλικά, από τις εκδόσεις ¨Αναζήτηση".

Τα Χρώματα, Τα Σχήματα, Τα Γράμματα, Οι Αριθμοί

Μεταφρασμένα από τα Ιταλικά, αυτά τα τέσσερα βιβλιαράκια τσέπης, βοηθούν τα προνήπια να γνωρίσουν βασικά πράγματα από τον κόσμο που τα περιβάλλει, με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο. Διατίθενται από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".

Ιστορία ενός μικρού αγγέλου

Ένας μικρός άγγελος κάνει το πρώτο του ταξίδι προς τη γη. Εκεί συναντά ανθρώπους - μικρούς και μεγάλους. Σπέρνει αγαθές σκέψεις, αποτρέπει ατυχήματα, γαληνεύει τους θυμούς και γλυκαίνει τον πόνο των ανθρώπων.

Ένας μικρός άγγελος στο πρώτο του ταξίδι προς τη γη ... 'Ωσπου να'ρθει η στιγμή να σταθεί στο πλάι ενός νέου ανθρώπου...

Διατίθεται από τις εκδόσεις της "Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος". Κυκλοφορεί σε τρίτη έκδοση.

Βοήθημα Θρησκευτικών ΣΤ' Δημοτικού

Το βοήθημα αυτό απευθύνεται στους μαθητές της ΣΤ' Δημοτικού αλλά και σε γονείς και εκπαιδευτικούς που αναζητούν επιπλέον υλικό για το μάθημα των Θρησκευτικών.

Προσαρμοσμένο στις ανάγκες και το πνεύμα του νέου σχολικού εγχειριδίου, περιλαμβάνει περίληψη του κάθε μαθήματος και επεξήγηση των βασικών στοιχείων, ανάλυση των εννοιών και των όρων που διδάσκονται, ερωτήσεις για καλύτερη κατανόηση του μαθήματος, καθώς και απαντήσεις στις ερωτήσεις του σχολικού βιβλίου.

Διατίθεται από τις εκδόσεις "Βολονάκη".

Βοήθημα Θρησκευτικών, Ε' Δημοτικού

Προσαρμοσμένο στο νέο πρόγραμμα και στο νέο σχολικό εγχειρίδιο το βοήθημα αυτό περιλαμβάνει: ανασκόπηση των βασικών στοιχείων του κάθε μαθήματος, περίληψη και λεξιλόγιο.

Επίσης περιέχει ερωτήσεις και απαντήσεις για την καλύτερη κατανόηση του περιεχομένου των μαθημάτων.

Τέλος, περιλαμβάνει τις απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις του σχολικού βιβλίου.

Διατίθεται από τις εκδόσεις "Βολονάκη".

Τι ώρα είναι;

Μάθε να λες την ώρα, διασκεδάζοντας σε μια συναρπαστική μέρα, παρέα με την πάνινη κουκλίτσα, τον κλόουν και τα άλλα παιχνίδια.

Γύρισε τους δείκτες του ρολογιού σε διαφορετική ώρα σε κάθε σελίδα.

Μία μετάφραση από τα Αγγλικά, από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".

Νταίζη, η Παπίτσα

Μεταφρασμένο από τα Αγγλικά, αυτό το χάρτινο βιβλίο, που είναι φιλικό προς τα προνήπια, με μικρά κείμενα και χαριτωμένες εικόνες, βοηθάει τα παιδιά, να γνωρίσουν τον κόσμο των ζώων, με μία διασκεδαστική διάθεση. Διατίθεται από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".

Κίττυ, η Γατούλα

Μεταφρασμένο από τα Αγγλικά, αυτό το χάρτινο βιβλίο, που είναι φιλικό προς τα προνήπια, με μικρά κείμενα και χαριτωμένες εικόνες, βοηθάει τα παιδιά, να γνωρίσουν τον κόσμο των ζώων, με μία διασκεδαστική διάθεση. Διατίθεται από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".

Το Μικρό Αρνάκι

Μεταφρασμένο από τα Αγγλικά, αυτό το χάρτινο βιβλίο, που είναι φιλικό προς τα προνήπια, με μικρά κείμενα και χαριτωμένες εικόνες, βοηθάει τα παιδιά, να γνωρίσουν τον κόσμο των ζώων, με μία διασκεδαστική διάθεση. Διατίθεται από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".

Το Μικρό Σκυλάκι

Μεταφρασμένο από τα Αγγλικά, αυτό το χάρτινο βιβλίο, που είναι φιλικό προς τα προνήπια, με μικρά κείμενα και χαριτωμένες εικόνες, βοηθάει τα παιδιά, να γνωρίσουν τον κόσμο των ζώων, με μία διασκεδαστική διάθεση. Διατίθεται από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".

Η Μικρή Πριγκίπισσα

Μεταφρασμένο από τα Αγγλικά, ένα από σειρά τεσσάρων βιβλίων για κοριτσάκια που τα μεταφέρουν στο μαγικό κόσμο των ονείρων και της φαντασίας. Σειρά: Λαμπερά Αστέρια. Διατίθεται από τις εκδόσεις: "Αναζήτηση".

Η Μικρή Νεράϊδα

Μεταφρασμένο από τα Αγγλικά, ένα από σειρά τεσσάρων βιβλίων για κοριτσάκια, που τα μεταφέρουν στο μαγικό κόσμο των ονείρων και της φαντασίας. Σειρά: Λαμπερά Αστέρια. Διατίθεται από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".

Η Μικρή Κουκλίτσα

Μεταφρασμένο από τα Αγγλικά, ένα από σειρά τεσσάρων βιβλίων για κοριτσάκια που τα μεταφέρουν στο μαγικό κόσμο των ονείρων και της φαντασίας. Σειρά: Λαμπερά Αστέρια. Διατίθεται από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".

Η Μικρή Γοργόνα

Μεταφρασμένο από τα Αγγλικά, ένα από σειρά τεσσάρων βιβλίων για κοριτσάκια που τα μεταφέρουν στο μαγικό κόσμο των ονείρων και της φαντασίας. Σειρά: Λαμπερά Αστέρια. Διατίθεται από τις εκδόσεις "Αναζήτηση".