Το άρθρο αυτό έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό "Ο κόσμος της Ελληνίδος".
Τετάρτη 6 Απριλίου 2011
Παιδιά και Εκκλησία
Στις μέρες μας οι γονείς φροντίζουν πολύ τα παιδιά τους। Τα αγαπούν και προσέχουν να μην τους λείψει τίποτα। Ενδύματα, υποδήματα, εκδρομές αλλά και φροντιστήρια, σχολεία, κολυμβητήρια, γυμναστικές και πολλές άλλες ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις। Με λίγα λόγια οι γονείς επιμελούνται τόσο την εμφάνιση όσο και την μόρφωση των παιδιών τους, οπως άλλωστε έχουν υποχρέωση να κάνουν απέναντι στα βλαστάρια τους, την κοινωνία και το Θεό। Ο άνθρωπος όμως δεν είναι μόνο ύλη। Είναι και ψυχή। Και όσοι θέλουν να ονομάζονται πραγματικοί γονείς οφείλουν αν ενδιαφερθούν και για αυτήν τη διάσταση των παιδιών που έφεραν στον κόσμο। Η παροχή γνώσεων μπορεί να διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες και να εξασφαλίζει ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον, δεν αφορά όμως στην καλλιέργεια της ψυχής। "Οι γονείς πρέπει να φροντίζουν για το πού πηγαίνουν τα παιδιά τους, τι παρέες έχουν και το πώς διασκεδάζουν" διδάσκει ο ιερός Χρυσόστομος। Οφείλουν να ασχολούνται με τη σωτηρία της ψυχής των παιδιών τους। Άλλοτε προσευχόμενοι γι'αυτά, άλλοτε νουθετώντας τους νέους, άλλοντε δίνοντας ψυχωφελή βιβλία να διαβάσουν, άλλοτε μαθαίνοτνας τα παιδιά να προσεύχονται τα ίδια και άλλοτε πάλι δίνοντας το καλό παράδειγμα। "Τι ωφελεί τον άνθρωπο, εάν κερδίσει τον κόσμο όλο και όμως χάσει την ψυχή του;"(Μαρκ η΄,36) ρωτά ο Κύριος। Οι γονείς που ευλογήθηκαν από το Θεό να γίνουν συνδημιουργοί του και να φέρουν νέους ανθρώπους στον κόσμο, έχουν χρέος να διδάξουν μια ενάρετη ζωή। Εκκλησιασμό, συμμετοχή στα ιερά μυστήρια της εκκλλησίας, ελεημοσύνη, ευσπλαχία, αγάπη για τους συνανθρώπους και λιγότερη κατάκριση γι'αυτούς। Ζούμε σε μια κοινωνία όπου τα πάθη των ανθρώπων κυριαρχούν, η αμαρτία θεωρείται μόδα και η αρετή προκαλεί τον εμπαιγμό। Αν θέλουμε το μέλλον της ανθρωπότητας όπου θα ζήσουν τα παιδιά μας να είναι μέλλον χαράς και αισιοδοξίας, οφείλουμε να οδηγήσουμε τα παιδιά μας στο Χριστό από μικρά। Στο Χριστό που επιτρέπει τα πάντα, που μας αφήνει ελεύθερους να χαρού΄με τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο, δεν μας αφήνει μόνο να αμαρτάνουμε। Μέσα στη διδασκαλία της εκκλησίας μας οι νέοι θα βρουν τη δροσεφρή πηγή που θα τους ποτίσει με το "Ύδωρ το ζων"। Θα βρουν την ελπίδα αλλά και τη συγχώρεση που μόνο ο Χριστός μπορεί να δώσει (και κανένας ψυχολόγος), θα βρουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους που πηγάζει από την πίστη στο Θεό και την ενάρετη ζωή। Θα βρουν λύση στα υπαρξιακά τους προβλήματα। Θα μάθουν γιατί ζουν και πώς να ζουν! Γονείς, ας οδηγήσουμε τα παιδιά μας στο Χριστό και πρώτα απ'όλα με το παράδειγμά μας। Ο ίδιος ο Κύριος είπε:"Άφετε τα παιδία ελθείν προς με και μη κωλύετε αυτά"। Και ας είμαστε βέβαιοι πως δεν υπάρχει καλύτερος παιδαγωγός από το Χριστό μας। Είναι ο μόνος που έχει εκατομμύρια μαθητές εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου