Τα χέρια του Χριστού...

Τα χέρια αυτά που βλέπεις σταυρωμένα

και καρφωμένα πάνω στο σταυρό

είναι τα χέρια που έπλασαν εσένα

και σου ‘δωσαν τη σκέψη, το μυαλό.

Τα χέρια αυτά τα καταματωμένα,

που τα τρυπήσαν τα σκληρά καρφιά,

αυτά τα χέρια που βλέπεις πληγωμένα

κάποια φορά χαϊδέψαν τα παιδιά.

Και κάποτε τα ίδια αυτά τα χέρια,

για σένα, τον πολύ παλιό καιρό

εφτιάξανε τον ήλιο και τ’ αστέρια

τη θάλασσα, τη γη, τον ουρανό.

Και τώρα οι τρύπες, οι πληγές, το αίμα,  

αυτά τα χέρια δεν ήταν για καρφιά

όμως τα δέχτηκ’ ο Χριστός για σένα

πώς να μην του χαρίσεις την καρδιά;
(Δεν θυμάμαι ποιος είναι ο ποιητής αυτού του υπέροχου ποιήματος. Όμως κάθε φορά που το διαβάζω, συγκλονίζομαι. Εσείς;)