Στην εποχή μας βρίσκεται κάθε τρεις και λίγο πρόφαση για συρρίκνωση της ελευθερίας μας. Πότε ονομάζουν την αφορμή ασφάλεια, πότε προστασία, πότε υγεία, πότε διαφάνεια, πότε αναγκαιότητα, και... ο κατάλογος είναι μακρύς...
Τα πάντα για να αναγκαστείς να ενδώσεις και να δώσεις εκείνα τα χιλιοταλαιπωρημένα ευαίσθητα προσωπικά σου δεδομένα... τις ατομικές σου ελευθερίες, την κοινωνικότητά σου...
Και το πιο άσχημο είναι ότι πια δεχόμαστε την αφαίρεση της ελευθερίας μας σχεδόν αναντίρρητα...
Αν επιλέξεις όχι, δεν συναινώ, τότε δεν μπορείς να κάνεις την δουλειά σου, δεν μπορείς να ζήσεις. Άρα, η ελευθερία σου περιορίζεται στο εξής: έχεις δικαίωμα να επιλέξεις ναι, συναινώ να μου αφαιρέσετε κάθε δικαίωμα και συνεχίζεις να ζεις...
Γονατισμένος, αβοήθητος κάτω από το τεράστιο σύννεφο μιας απρόσωπης Αρχής, με δικαίωμα μόνο να συναινείς...
Θυμάμαι καμιά φορά, άθελά μου, εκείνο το "Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή"... και στοχάζομαι πόσο έχουν διαφοροποιηθεί πια οι όροι "σκλαβιά" και "φυλακή". Όλα τώρα είναι πιο δυσδιάκριτα, πιο αόρατα, πιο μπερδεμένα...
Ο Θεός να μας ελεήσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου