Επιστολή από το Νταχάου...

Μιας και πλησιάζει η εθνική μας εορτή, σκέφτηκα να σας θυμίσω κάτι από κείνη την ιστορική περίοδο που μάλιστα έχει σχέση με τα εκπαιδευτικά. Και βέβαια είναι πάντα επίκαιρο, γιατί μας βάζει σε σκέψεις για την ποιότητα της παιδείας μας, όχι μόνο της εκπαίδευσης που παρέχουμε στα παιδιά μας...

 

Μία επιστολή ενός κρατουμένου στο στρατόπεδο Νταχάου.
Αγαπητοί εκπαιδευτικοί,
.    Βγήκα ζωντανός από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης,
.    Τα μάτια μου είδαν πράγματα, που δεν θα έπρεπε να τα δει ανθρώπου μάτι,
.    Είδα θαλάμους αερίων που κατασκευάστηκαν από καλά εκπαιδευμένους μηχανικούς,
.    Είδα παιδιά να φαρμακώνονται από άριστα εκπαιδευμένους γιατρούς,
.    Ειδα βρέφη να θανατώνονται από καλά καταρτισμένες νοσοκόμες,
.    Είδα γυναίκες και μωρά να δολοφονούνται και να ρίχνονται στην πυρά από απόφοιτους πανεπιστημίου.
.    Αυτά είδα και γι' αυτό είμαι δύσπιστος απέναντι στην εκπαίδευση.
.   Τώρα πια ένα ζητώ από τους εκπαιδευτικούς: Να βοηθούν τους μαθητές τους να γίνουν άνθρωποι. Οι προσπάθειες των εκπαιδευτικών δεν επιτρέπεται να έχουν ποτέ  ως αποτέλεσμα εκπαιδευμένα τέρατα, ψυχοπαθείς με διπλώματα, σπουδασμένους Αϊχμαν.
Αξία έχουν η ανάγνωση, η γραφή και η αριθμητική, μόνο όταν συμβάλλουν στο να γίνουν τα παιδιά μας άνθρωποι». Πιστεύω ότι αυτή την επιστολή πρέπει να την έχουν όλοι όσοι ασχολούνται με την Παιδεία, από τον Πρωθυπουργό της χώρας μέχρι και τον τελευταίο εκπαιδευτικό.
Αντιγραφή από: Περιοδικό Άγιος Μηνάς
ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ 48 ΙΟΥΛΙΟΣ -ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011