Δεν είμαστε Έλληνες πια…

Δεν είμαστε Έλληνες πια…

Δεν είμαστε Έλληνες πια σημαίνει

Δεν κάνουμε τον σταυρό μας το βράδυ στο εικονοστάσι του σπιτιού μας…

Δεν είμαστε Έλληνες πια σημαίνει

Δεν πνέουμε τον ίδιο αέρα στα πανιά μας

Δεν έχουμε το ίδιο βλέμμα στη ματιά μας

Δε νιώθουμε τα ίδια στην ψυχή.

Δεν είμαστε Έλληνες πια σημαίνει

Δεν γνωρίζουμε μέχρι πού φτάνει η πατρίδα,

Τι έγινε το εικοσιδυό, το εικοσιένα, το σαράντα,

Τι είναι παρέλαση και τι σημαία, τι είναι γιορτή και τι τιμή…

Δεν είμαστε Έλληνες πια σημαίνει

Δεν έχουμε τα ίδια ιδανικά που μας στιγμάτισαν μέσ’ τους αιώνες:

Αλλάζαμε  εχθρούς και σύνορα, μα δεν αλλάζαμε τιμή για την πατρίδα…

Αλλάζαμε συνήθειες, μα δεν αλλάζαμε αγάπη για τις γυναίκες, τα παιδιά, τα ορφανά μας και τις χήρες, …

Αλλάξαμε κάποτε Θεό, μα δεν αλλάξαμε τον σεβασμό στο Θείο…

Και γιατροσόφια αλλάζαμε, μα μακαρίτη, άρρωστο δεν κάναμε με το στανιό ποτέ…

Δεν είμαστε Έλληνες πια σημαίνει

Δεν θέλουμε πίσω την Αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι…

Ούτε την Πόλη την Βασιλική, του Κωνσταντίνου Πόλη…

Δεν είμαστε Έλληνες πια σημαίνει

Πως σκουριάσαμε, και η σκουριά δεν μας κρατάει ενωμένους στους κρίκους των αιώνων,

Δεν είμαστε Έλληνες πια σημαίνει

Πως κάποτε εδώ ήταν Ελλάδα, στο χώμα που πατάς το ιερό,

Που πια Ελλαδιστάν το ονομάζουμε από καιρό…