ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 9 ΕΤΩΝ, Η ΑΝΤΩΝΙΑ ΓΙΑΝΝΟΥ, ΚΑΙ ΑΠΕΣΠΑΣΕ ΤΟ Β΄ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΤΟΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ" 2016 ΜΕ ΤΙΤΛΟ "ΦΙΛΟΤΙΜΟ". ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΑΝΩΤΕΡΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ...
Το φιλότιμο με τα δικά μου μάτια…
Με λένε Αντωνία και
πηγαίνω στην Γ΄ Δημοτικού.
Μία μέρα λοιπόν, όταν
πήγαινα στο σπίτι με τη μαμά μου, γυρίζοντας από το σχολείο, ξαφνικά θέλησα να
σταματήσω να δω μια μητέρα. Ήξερα ότι η γυναίκα αυτή είναι χήρα. Ο άντρας της
είχε πεθάνει πριν λίγο καιρό και την είχε αφήσει μόνη να μεγαλώνει τα παιδιά
τους.
Εκείνη την ώρα, η
μητέρα αυτή έμοιαζε περισσότερο με γαϊδούρι φορτωμένο, παρά με άνθρωπο! Γεμάτη
σακούλες από το σούπερ-μάρκετ! Στον κήπο του σπιτιού της, τα πέντε παιδιά της
έπαιζαν. Το ένα παιδί της ήθελε να της πει για το καινούριο του παιχνίδι. Το
άλλο ήθελε να πει πώς πέρασε στο σχολείο. Το τρίτο ήθελε να της πει πως δεν
νιώθει πολύ καλά και το τέταρτο ότι κάποιος συμμαθητής του τον πείραξε. Η
μητέρα χαμογέλασε.
Το πέμπτο παιδί όμως
δεν άνοιξε το στόμα του. Σκέφτηκε πως τα αδέρφια του δεν νοιάζονταν για τη
μητέρα τους, νοιάζονταν για τον εαυτό τους. Δηλαδή, πιο απλά, ήθελαν να πάρουν
και όχι να δώσουν. Εκείνο αμέσως έτρεξε να βοηθήσει τη μητέρα να μεταφέρει τις
σακούλες στην κουζίνα και από κει στα ντουλάπια.
Αυτό θα πει φιλότιμο,
φίλοι μου! Γιατί τέτοιες πράξεις αξίζουν για να βάλουν κάποιον στον Παράδεισο.