Το ακριβότερο ρολόι του κόσμου, Ποίημα με αφορμή το βιβλίο!

Καλές εμπνεύσεις Νεκτάριε και πάντα κοντά στο Χριστό μας. Προχώρα με ελπίδα  και πάντα με καραβοκύρη στη ζωή σου το Χριστό!

...Για το βιβλίο σας "Το ακριβότερο ρολόι του κόσμου".

    Αυτό λοιπόν το βιβλίο, ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα όλων μας και ιδιαιτέρως του τρίτου μου γιου ,του Νεκτάριου. Αυτό, το δικό σας βιβλίο, επέλεξε ο Νεκτάριος να το παρουσιάσει στην τάξη του σε εργασία που τους ζητήθηκε από τη δασκάλα τους. Εκτός των άλλων που τους ζητήθηκε, ήταν να παρουσιάσουν το περιεχόμενο του βιβλίου με έναν δικό τους πρωτότυπο τρόπο, π.χ. τραγούδι, ζωγραφιά, ποίημα.Ο Νεκτάριος επέλεξε την τελευταία επιλογή, δηλαδή το ποίημα, κι έτσι,μ ε τη δική μου βοήθεια, έκανε την ιστορία σας ποίημα.

   Όταν πληροφορήθηκε από τη διεύθυνση του σχολείου για την επίσκεψή σας, ήθελε να σας συναντήσει από κοντά και να σας αφιερώσει με τη σειρά του, το δικό του ποίημα, κάτι σαν φόρο τιμής για την έμπνευση που του δώσατε μέσα από την πανέμορφη και διδακτική ιστορία σας.

Όμως λόγω δικής μου υπαιτιότητας-δεν θυμόμουνα την ακριβή ημερομηνία της επίσκεψής σας-,έχασε αυτήν την πολυπόθητη ευκαιρία και στεναχωρέθηκε πολύ.

    Επιτρέψτε μου λοιπόν, να σας το στείλω μέσω e-mail για να "παρηγορήσω" την απογοήτευσή του. Είναι ένα δώρο του παιδιού προς εσάς, μια δική του προσπάθεια που πηγάζει όμως μέσα από την δική σας ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και προσφοράς. Κάτι σαν "τα σα εκ των σων".

    Κι εμένα σαν μητέρα επιτρέψτε μου με τη σειρά μου, να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τα όμορφα ιδανικά της πίστεως και των αρετών που προβάλετε μέσα από τα βιβλία σας και που αποτελούν κινητήριο δύναμη για τα παιδιά μας ώστε να μάθουν να αγωνίζονται "εν Χριστώ για το Χριστό και το πλησίον τους".

 

    Και πάλι σας ευχαριστώ,

 

                                                               με εκτίμηση,

                                                          Χριστίνα Δελή Τζόλα

 

ΥΓ: Ο Νεκτάριος σήμερα πηγαίνει στην  στ' τάξη του δημοτικού, ενώ όταν έγραψε το ποίημα, βρισκόταν στην γ' τάξη.

 

 

 

Το Ακριβότερο Ρολόι του Κόσμου

(Ποίημα)

 

Βασιλιάς είμαι εγώ,

σε παλάτι μέσα ζω,

με δωμάτια πολλά

και ρολόγια ακριβά.

 

Συλλογή μεγάλη έχω

να τη στερηθώ, δεν το αντέχω.

Ωρολόγια εκκρεμή,

τοίχου, τσέπης ,οροφής.

 

Μα ένα απ’ όλα αυτά,

δεν το έχω στη σειρά.

Της χειρός είναι ρολόι,

ποιος μπορεί να μου το φέρει;

 

-Αν μου πεις τη σημασία

που έχει ο χρόνος που κυλά,

τότε θα γενεί δικό σου

μου μηνάει ο ρολογάς.

 

-Εύκολο να απαντήσω,

χρήμα είναι που σκορπά,

γνώση, δόξα, ευημερία,

πλούτος κι όλα μια χαρά!

  

-Μα η απάντηση είναι λάθος,

δεν αρκούν μόνο αυτά,

ψάξε, βρες κι όταν το μάθεις,

έλα πες μου μονομιάς.

 

Σκέπτεται ο βασιλιάς μας

κι όταν πια αδυνατεί,

τρέχει αμέσως να ρωτήσει

του Θεού τον ασκητή.

 

Ένα άγιο γεροντάκι

που σε σπήλαιο μέσα ζει,

τους ανθρώπους βοηθάει

και προσεύχεται ολημερίς.

 

-Την ευχή σου Γέροντά μου,

έχω ερώτημα ακριβό,

ποια η αξία είναι του χρόνου

που κυλάει λεπτό λεπτό;

 

-Εύκολη είναι παιδί μου

η απάντηση αυτή.

Δώρο του Θεού είναι ο χρόνος

που μ’ αγάπη έχει δοθεί,

απ’ τον Πλάστη στο παιδί του

για να ζει μες τη ζωή,

με αγάπη στο Θεό Του,

στο συνάνθρωπο μαζί.

Προσευχή, δοξολογία,

πίστη ,αγάπη, υπακοή,

στο Πανάγιο Θέλημά Του,

κάθε ώρα και στιγμή.

Προσφορά στο διπλανό του

που υποφέρει και πονεί,

με αγάπη και συμπόνια

να βοηθά όπου μπορεί.

 

Με χαρά ο βασιλιάς μας

τρέχει ευθύς στον ρολογά,

την απάντηση του λέει,

το ρολόι του ζητά.

 

-Βασιλιά μου, όλα ωραία

και πολύ σωστά αυτά,

μα τη θεωρία πράξη,

κάνε την κι έλα ξανά.

 

Στο δωμάτιό του μόνος

κλείνεται ο βασιλιάς

και με προσευχή ανεβάζει,

την ψυχή στον ουρανό.

 

Τόσα χρόνια παν χαμένα,

ποια ρολόγια αγορασμένα

του ΄διναν τόση χαρά

που τη νοιώθει τώρα δα;

 

 

Και αρχίζει ο βασιλιάς μας

μια ολοκαίνουρια ζωή.

Πράξη κάνει τη θεωρία,

απ’ εκείνη τη στιγμή.

Χτίζει εκκλησιές, σχολεία,

ιδρύματα κι άλλα πολλά,

για γερόντια και αρρώστους,

για πτωχούς κι ορφανά.

 

Και η καρδιά του βασιλιά μας

ξεχειλίζει από χαρά,

το ρολόι το ξεχνάει,

τίποτα πια δε ζητά.

 

Μέχρι που μια μέρα απ’ έξω

στην αυλή του παλατιού,

φτάνει μια άμαξα μεγάλη

μ’ έναν ξένο ρολογά.

 

-Βασιλιά μου στο χαρίζω

το ρολόι που ποθείς,

γιατί έκανες αγάπη

κάθε πράξη που μπορείς.

Έμαθες πως στη ζωή μας

κάθε ώρα που κυλά,

είναι προσφορά κι αγάπη

και θυσία αληθινή.

Σου αξίζει να φορέσεις

το ρολόι το χρυσό,

το ακριβότερο του κόσμου,

το πλέον μοναδικό.

 

Κι ευτυχής ο βασιλιάς μας

με χαρά ομολογεί,

πως η αγάπη του Θεού μας

είναι αγάπη αληθινή,

που αξίζει όσο κανένα

απ’ τα ρολόγια που φορά

και χαρίζει ευτυχία

και πολλή πολλή χαρά!

 

  

Νεκτάριος Τζόλας  Γ2