1. Οι επιδημίες δεν αντιμετωπίζονται με φάρμακα, αποστάσεις, καραντίνα των ασθενών, νοσοκόμους, καινούρια νοσοκομεία, κλπ. αλλά με πρόστιμα, άδειες μετακίνησης, sms, υποχρεωτικό εγκλεισμό κατ' οίκον, απαγόρευση κυκλοφορίας κλπ.
2. Οι μισοί από τους συμπατριώτες μας είναι ρουφιάνοι, χαφιέδες, Ιούδες, μαυροκουκουλάκηδες, καταδότες (δώστε όποιο όνομα εσείς θέλετε) και καταδίδουν τους άλλους μισούς, νομίζοντας -αφελώς- ότι κάνουν καλό στην κοινότητα...
3. Ο λαός μας είναι ακατήχητος. Δεν ξέρει γιατί πηγαίνει στην εκκλησία, αν πηγαίνει, γιατί κοινωνάει, αν κοινωνάει, τι κοινωνάει, κοκ.
4. Δεν επιτρέπονται λιτανείες για να προσευχηθούμε για την λήξη της επιδημίας. Ούτε εκκλησιασμό, ούτε παρακλήσεις. Γενικά, μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς την πίστη μας, η οποία περιλαμβάνει και λατρεία. Δεν είναι μουσουλμανισμός που δεν έχει τελετές και μπορείς να κάνεις όλα τα θρησκευτικά σου καθήκοντα από το σπίτι!
5. Δεν επιτρέπεται να αγοράσεις τίποτε που σου προκαλεί μια ελάχιστη χαρά... πρέπει να βγαίνεις μόνο για αναζήτηση τροφής, όπως τον καιρό των σπηλαίων...
6. Επιτρέπονται οι παντός είδους διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, πορείες, κλπ., αλλά δεν επιτρέπεται να πας στο χωριό σου, ή να φας με την οικογένειά σου σε ένα ταβερνάκι. Ή να κάνεις μάθημα στην τάξη σου με αποστάσεις.
7. Επιτρέπεται να συνωστίζεσαι στα σούπερ μάρκετ, αλλά τα μικρά καταστήματα που βάζουν μέσα ένα ή δύο άτομα με το ζόρι, απαγορεύεται να λειτουργούν.
Γενικώς η φυλάκιση επ αόριστον είναι η λύση σε όλα. Με προϋπόθεση για έξοδο την άδεια του Μεγάλου Αδερφού. Ο μαρασμός του εμπορίου, και κάθε χαράς της ζωής... ήρθε ως επακόλουθο. Τι άλλο ακόμα άραγε;
