Οι άνθρωποι στην εποχή μας περηφανεύονται για την φιληδονία τους, όπως και για την πρόκληση οδύνης στον συνάνθρωπο. Καυχώνται, βγάζουν βίντεο και σέλφι φωτογραφίες την ώρα της ηδονής ή του πόνου... Έχει εξαφανιστεί δυστυχώς η ιερή ντροπή, το κοκκίνισμα του προσώπου, το κρύψιμο της αμαρτίας... Έχουμε βαφτίσει το κρέας ψάρι, υποστηρίζοντας ότι είναι ειλικρίνεια και εντιμότητα να περηφανεύεσαι για την αμαρτία σου, να καμώνεσαι πως είναι κάτι φυσιολογικό, κάτι σπουδαίο... και ας είναι τόσο ταπεινό, όσο ακριβώς φαίνεται...
Ας υπενθυμίσουμε λοιπόν πως πάνω από την ειλικρίνεια, υπάρχει και το φιλότιμο και ακόμα πιο πάνω είναι η διάκριση. Το να αμαρτάνεις είναι ανθρώπινο. Το να κλείνεις τα μάτια και να λες όχι, αυτό που κάνω δεν είναι κακό, είναι μεγαλύτερη αμαρτία. Σε εμποδίζει από την αλήθεια, από την δικαιοσύνη, από τον Θεό, από την σωτηρία σου, τελικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου