Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

Συνέντευξης απόσπασμα...

Απόσπασμα από την συνέντευξή μου στην Βασιλική Διαμαντή της Βιβλιομανίας - Βιβλιολατρείας. Ολόκληρη την συνέντευξη μπορείτε να διαβάσετε εδώ: https://vivliomania-vivliolatreia.blogspot.com/2018/10/blog-post_28.html?fbclid=IwAR27-Ixak0sZskJWNRy5YgJTpozLa4sg_gz86-OB8XAwjTgV-Mw2VvpY5IQ 


...
Ερώτηση 7η: Ορισμένοι άνθρωποι “συνταξιδεύουν” με το Θεό και κάποιοι άλλοι απομακρύνονται από κοντά του. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

Α.Ν.Γ.: Στην παιδική ηλικία! Αυτός που θα μάθει να πιστεύει από παιδί και θα μεγαλώσει σε ένα χριστιανικό περιβάλλον, ακόμα και αν απομακρυνθεί κάποια στιγμή, θα επανέλθει, γιατί θα γνωρίζει το πώς να επανέλθει, αλλά και το γιατί: επειδή θα έχει πάρει τόση αγάπη Χριστού ως παιδί, που θα του λείπει μετά…
Βέβαια, έχουμε και πάρα πολλούς ενήλικες που ψάχνουν και βρίσκουν την πίστη σε μεγαλύτερες ηλικίες. Όλοι όμως θα σας πουν, αν τους ρωτήσετε, πόσο εύχονται να είχαν γνωρίσει τον Χριστό νωρίτερα, γιατί τους έλειπε και δεν το ήξεραν…


Ερώτηση 8η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Α.Ν.Γ.: Να αγαπούν τα βιβλία και να διαβάζουν συνέχεια. Να κλείσουν την τηλεόραση και κυρίως κάποια τηλεπροϊόντα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τηλεσκουπίδια. Τα παιδιά ξέρουν ποια είναι αυτά…
Και να αγαπούνε την πατρίδα τους και τον Θεό τους, να μην ντραπούνε ποτέ για αυτές τις αγάπες τους… ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι άλλοι, που μπορεί να μην γνωρίζουν την αλήθεια ή να έχουν παρασυρθεί…

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018

Για την μαθητική παρέλαση που έρχεται...

Αποτέλεσμα εικόνας για μαθητικη παρελαση Όχι, δεν καταργήσαμε τελικά τις παρελάσεις. Παρά τον θόρυβο και τις ατέλειωτες σχετικές τηλεοπτικές κουβέντες. Όχι, δεν τις καταργήσαμε. Κάναμε κάτι χειρότερο μάλλον: τις ευτελίσαμε.
Θα δούμε πάλι να παρελαύνουν τα κορίτσια σαν μοντέλα σε πασαρέλα, τα αγόρια χωρίς το στοιχειώδες βάδην, την σημαία θα την κρατάει ένας τυχαίος μαθητής και όχι ο πρώτος της τάξης, το ίδιο και οι παραστάτες...
Το "Αιέν αριστεύειν" πήγε περίπατο, εστιάσαμε στην επιβεβαίωση του αδιάφορου μαθητή και ξεχάσαμε να επιβραβεύσουμε τον πρώτο, εκείνον που προσπαθεί περισσότερο. Τους κακούς μαθητές τους λυπηθήκαμε. Τους καλούς τους αφήσαμε να αισθάνονται ανόητοι, αφού στέλνουμε το μήνυμα πως η τύχη είναι εκείνη που βοηθά, η κλήρωση για την σημαία, και όχι η προσπάθεια, ο αγώνας, η μελέτη, η καθημερινή προσοχή, η προσευχή, η προσήλωση στα ιδανικά, η αγωγή κοσμιωτάτη (η οποία επίσης καταργήθηκε, αν δεν απατώμαι).
Ας πάμε λοιπόν να παρακολουθήσουμε τα γυμνά εφηβικά κοριτσίστικα πόδια, τα εφηβικά μάτια με τις ψεύτικες βλεφαρίδες, τα βαμμένα μαλλιά και το τονισμένο μπούστο. Ας χειροκροτήσουμε την παρακμή μας για την οποία δουλεύουμε δεκαετίες εμείς οι μεγαλύτεροι που φταίμε για αυτό το κατάντημα. Γιατί εμείς αγοράζουμε στα κορίτσια μας τα ρούχα, τα βαφτικά και τα περίεργα. Εμείς αδιαφορούμε για το αδιάφορο περπάτημα του γιου μας. Εμείς δεν έχουμε μιλήσει σε αυτά τα παιδιά για την σημασία της αγνότητας, την δύναμη της πίστης, το μεγαλείο της Ελλάδας, της Ορθοδοξίας, της θυσίας, της αγάπης. Της αληθινής αγάπης που κρύβει μέσα της προσφορά, πίστη, ελπίδα και κόπο. Όχι εκείνης που παίρνει διαζύγιο στην πρώτη δυσκολία.
Ας κατέβουμε ένα ακόμα σκαλοπάτι στην παρακμή που οδηγεί στον πάτο, μήπως και τον φτάσουμε κάποτε και μπορέσουμε να ξανασηκωθούμε...